تقصیر من نبود

تو شلوغ‌ترین ساعت روز می خوام از وسط آزادی برم هفت‌تیر، این مترو هم خیر سرش ممکن تو دو برابر زمان عادی آدمو ببره مقصد ولی زودتر تو مرامش نیست، منم با چشمای باز داشتم قطاری رو که وارد ایستگاه شده بود جستجو می کردم تا یه در خلوت پیدا کنم که پیدا کردم، با تمام وجود ایستاده بودم در باز شه که یه نوشته ی زرد کوچولو رو شیشه توجه ی منو جلب کرد.
توجه! مسافر گرامی...
بقیه‌اش رو نتونستم بخونم ولی فکر کنم معنی اش این بود که نباید جلوی اون در وامیستادم.